zbudować (język polski)

wymowa:
IPA: [zbuˈdɔvaʨ̑], AS: [zbudovać]
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. budować)

(1.1) wznieść budynek, budowlę lub inny obiekt budowlany
(1.2) skonstruować maszynę lub urządzenie
(1.3) przyczynić się do powstawania czegoś, zwykle jakiejś wartości lub dobra społecznego[1]
(1.4) połączyć wyrazy w logiczną wypowiedź
odmiana:
(1.1-4) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Ten dom z widokiem na Zatokę Gdańską zbudowaliśmy niemal własnoręcznie[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) zbudować dom / altanę
(1.2) zbudować samolot
(1.3) zbudować komunizm / demokrację / ustrój / potęgę
(1.4) zbudować zdanie
synonimy:
(1.1) wybudować
(1.2) wybudować
antonimy:
(1.1) zburzyć
hiperonimy:
(1.2) skonstruować
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. budowlanka ż, budowanie n, zbudowanie n, wybudowanie ż, budowa ż, zabudowa ż, budowla ż, budulec m, budownictwo n, budowlany m, budowniczy m, budowlaniec m, budowanie n
czas. budować ndk., wybudować dk.
przym. budowlany, budulcowy, budujący, zbudowany, budowniczy
przysł. budująco
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1-4) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: budować
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „zbudować” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  2. Andrzej Urbańczyk, Dziękuję ci, Pacyfiku, 1985, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.