altana (język polski)

altana (1.1)
wymowa:
IPA: [alˈtãna], AS: [altãna], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) lekki, niewielki ogrodowy budynek; zob. też altana w Wikipedii
(1.2) uczn. samochód[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Sprzeczamy się, która altana w naszym ogrodzie piękniejsza: różana czy chmielowa?[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) altanka, pawilon ogrodowy, daw. kiosk; przest. chłodnik, ciennik; reg. śl. lauba
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. altannik m
zdrobn. altanka ż
przym. altanowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. altanataras, balkon, weranda[3]
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) gazebo
  • białoruski: (1.1) альтанка ż
  • bułgarski: (1.1) беседка ż (besedka)
  • chiński standardowy: (1.1) 亭子 (tíngzi)
  • chorwacki: (1.1) sjenica ż
  • czeski: (1.1) altán m, besídka ż
  • duński: (1.1) havepavillon w, lysthus n
  • esperanto: (1.1) laŭbo
  • estoński: (1.1) altaan, aiamaja
  • fiński: (1.1) huvimaja
  • francuski: (1.1) gazébo m
  • gruziński: (1.1) აგარაკი (agaraḳi)
  • hiszpański: (1.1) glorieta ż, templete m
  • indonezyjski: (1.1) gazebo, punjung
  • japoński: (1.1) 東屋 (azumaya)
  • kataloński: (1.1) glorieta ż
  • koreański: (1.1) 정자
  • litewski: (1.1) altana ż
  • łotewski: (1.1) lapene ż
  • niderlandzki: (1.1) prieel n
  • niemiecki: (1.1) Gartenlaube ż, Laube ż
  • norweski (bokmål): (1.1) altan m
  • nowogrecki: (1.1) κιόσκι n
  • portugalski: (1.1) caramanchão m, coreto m
  • rosyjski: (1.1) беседка ż
  • rumuński: (1.1) chioșc n, foișor n
  • serbski: (1.1) сеница (senica) ż
  • słowacki: (1.1) altán m, besiedka ż
  • słoweński: (1.1) vrtna uta ż
  • szwedzki: (1.1) altan w
  • tajski: (1.1) ศาลา (sǎa-laa)
  • turecki: (1.1) köşk
  • ukraiński: (1.1) альтанка ż
  • węgierski: (1.1) filagória, lugas
  • wietnamski: (1.1) vọng lâu
  • włoski: (1.1) gazebo m
źródła:
  1. Małgorzata Kasperczak, Monika Rzeszutek, Joanna Smól, Halina Zgółkowa, Nowy słownik gwary uczniowskiej, red. Halina Zgółkowa, Wydawnictwo EUROPA, Wrocław 2004, ISBN 83-88962-71-X, s. 17.
  2. H. Sienkiewicz: Hania
  3. Maria Borejszo, Zapożyczenia włoskie we współczesnej polszczyźnie, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2007, ISBN 978-83-232176-5-7, s. 101.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.