weranda (język polski)

weranda (1.1)
weranda (1.1)
wymowa:
IPA: [vɛˈrãnda], AS: [verãnda], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) archit. drewniana lub murowana dobudówka o funkcji rekreacyjnej, zazwyczaj dostawiona do budynku mieszkalnego, otwarta lub oszklona, z dachem na słupach
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Siedzę z przyjaciółmi na werandzie i piję herbatę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. werandka ż
przym. werandowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) franc. véranda, < port. varanda < hin.[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „weranda” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.