ogrodowy (język polski)

ogrodowy (2.1)
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący ogrodu, należący do ogrodu, znajdujący się, spotykany w ogrodzie[1]
(1.2) uprawiany, hodowany w ogrodzie[1]

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) gw. (Poznań) ogrodnik[2]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Ważnym akcentem wnętrza ogrodowego jest soliter o czerwonej barwie liści.
składnia:
kolokacje:
(1.1) ogrodowa altana • ogrodowy basen / pawilon / stolik / grill / wąż
(1.2) cząber ogrodowy • koper ogrodowy • lubczyk ogrodowy • majeranek ogrodowy • rośliny ogrodowe • rzewień ogrodowy
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ogrodniczek mos, ogród m, ogródek mrz, ogrodnictwo n, ogrodnik mos, ogrodniczka ż, ogrodowizna ż
przym. ogrodniczy, przyogrodowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. ogród + -owy[3]
uwagi:
tłumaczenia:
(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ogrodnik
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „ogrodowy” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 249.
  3. Kazimierz Nitsch, Odrębności słownikowe Poznania, Krakowa, Warszawy, „Język Polski” nr 8–10, s. 264.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.