ogrodnictwo (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌɔɡrɔdʲˈɲiʦ̑tfɔ], AS: [ogrodʹńictfo], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) roln. uprawa drzew owocowych, roślin ozdobnych i warzyw
- (1.2) dział rolnictwa zajmujący się takimi uprawami
- (1.3) pot. dział uczelni rolniczej zajmujący się takimi uprawami
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ogrodnictwo ogrodnictwa dopełniacz ogrodnictwa ogrodnictw celownik ogrodnictwu ogrodnictwom biernik ogrodnictwo ogrodnictwa narzędnik ogrodnictwem ogrodnictwami miejscownik ogrodnictwie ogrodnictwach wołacz ogrodnictwo ogrodnictwa - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ogrodniczek mos, ogrodowy mos, ogrodnik mos, ogród m, ogródek mrz, ogrodniczka ż, ogrodowizna ż
- przym. ogrodniczy, ogrodowy
- czas. ogrodzić
- związki frazeologiczne:
- ogrodnictwo partyzanckie
- etymologia:
- pol. ogrodnik + -ctwo
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) gardening; (1.2) horticulture
- duński: (1.1) gartneri n, havearbejde n; (1.2) gartnerierhverv n, gartneribranche w
- fiński: (1.1) puutarhanhoito; (1.2) puutarhanhoito
- francuski: (1.1) horticulture ż; (1.2) horticulture ż
- niemiecki: (1.1) Gartenbau m; (1.2) Gartenbau m, Gartenbaukunde ż; (1.3) Gartenbau m
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1-3)
- ukraiński: (1.2) росли́нництво n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.