dotrzeć (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈdɔṭʃɛʨ̑], AS: [doṭšeć], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.udziąs.
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. docierać)

(1.1) aspekt dokonany od: docierać
odmiana:
(1.1) koniugacja XI
przykłady:
(1.1) Do sklepu dotarła nowa partia towarów.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dotarcie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: docierać
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.