mnóstwo (język polski)

mnóstwo (1.1) pingwinów
wymowa:
IPA: [ˈmnustfɔ], AS: [mnustfo], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) bardzo dużo
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Minęło już pół wieku, a przeszłość wciąż była tu widoczna w mnóstwie zaniedbanych, drewnianych domów, mnóstwie koślawych płotów, mnóstwie opadających tynków.
(1.1) Mnóstwo arcydzieł przepada razem z imionami swych twórców.
składnia:
(1.1) mnóstwo + D.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dużo, mnogo, wiele, od metra; wulg. w chuj
antonimy:
(1.1) mało, niewiele, ciut
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *mъnožьstvowielka ilość, mnóstwo[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „mnóstwo” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.