mnóstwo (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈmnustfɔ], AS: [mnustfo], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) bardzo dużo
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik mnóstwo dopełniacz mnóstwa celownik mnóstwu biernik mnóstwo narzędnik mnóstwem miejscownik mnóstwie wołacz mnóstwo - przykłady:
- (1.1) Minęło już pół wieku, a przeszłość wciąż była tu widoczna w mnóstwie zaniedbanych, drewnianych domów, mnóstwie koślawych płotów, mnóstwie opadających tynków.
- (1.1) Mnóstwo arcydzieł przepada razem z imionami swych twórców.
- składnia:
- (1.1) mnóstwo + D.
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) dużo, mnogo, wiele, od metra; wulg. w chuj
- antonimy:
- (1.1) mało, niewiele, ciut
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prasł. *mъnožьstvo → wielka ilość, mnóstwo[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) heaps of, bags of, lots, plenty, tons
- białoruski: (1.1) мноства n
- duński: (1.1) utal n
- esperanto: (1.1) amaso
- francuski: (1.1) multitude ż
- niemiecki: (1.1) Menge ż, Unmenge ż, Unzahl ż, Unmasse ż
- rosyjski: (1.1) множество n, масса ż
- szwedzki: (1.1) otal n, massa w, uppsjö w, mängder w
- wilamowski: (1.1) hefa
- włoski: (1.1) moltitudine ż, mucchio m, pletora ż, sacco m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.