gładki (język polski)

gładkie (1.1) ścianki
wymowa:
IPA: [ˈɡwatʲci], AS: [gu̯atʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mający powierzchnię bez nierówności, chropowatości
(1.2) jednobarwny, bez wzorów, bez deseni
(1.3) o ubraniu: bez ozdób w rodzaju falbanek, zakładek itp.
(1.4) o włosach, sierści: niezwichrzony, niepuszysty
(1.5) przen. przebiegający bez trudności i powikłań
odmiana:
(1.1-5)
przykłady:
(1.1) Jej skóra jest gładka jak jedwab.
składnia:
kolokacje:
(1.1) gładka powierzchnia/skóra • gładki jak jedwab • gładki jak stół
(1.2) gładki materiał
(1.5) gładkie zwycięstwo
synonimy:
(1.1) wygładzony
(1.2) jednobarwny, jednolity
(1.5) łatwy
antonimy:
(1.1) szorstki
hiperonimy:
(1.1) równy
hiponimy:
(1.1) aksamitny, jedwabisty
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gładkość ż, gładź ż, gładzik m, gładzenie n, wygładzenie n
czas. gładzić ndk., wygładzić dk.
przym. gładziutki, gładziusieńki, gładziuteńki
przysł. gładko, gładziutko, gładziusieńko, gładziuteńko
związki frazeologiczne:
kto zjada ostatki, jest piękny i gładki
etymologia:
prasł. *gladъkъ[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „gładki” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.