jednolity (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌjɛdnɔˈlʲitɨ], AS: [i ̯ednolʹity], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niezróżnicowany pod względem budowy, składu^[1]

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	jednolity		jednolita	jednolite	jednolici	jednolite
dopełniacz	jednolitego		jednolitej	jednolitego	jednolitych
celownik	jednolitemu		jednolitej	jednolitemu	jednolitym
biernik	jednolitego	jednolity	jednolitą	jednolite	jednolitych	jednolite
narzędnik	jednolitym		jednolitą	jednolitym	jednolitymi
miejscownik	jednolitym		jednolitej	jednolitym	jednolitych
wołacz	jednolity		jednolita	jednolite	jednolici	jednolite

przykłady:

(1.1) Unia Europejska wprowadziła jednolity wzorzec prawa jazdy.

(1.1) Równocześnie tracą moc Pierwsze zarządzenie dotyczące wspierania łużyckiej grupy etnicznej z 12 września 1950 i Czwarte zarządzenie wykonawcze do Ustawy o jednolitym socjalistycznym systemie edukacyjnym.^[2]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) regularny, stały

antonimy:

(1.1) niejednolity

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. ujednolicać ndk., ujednolicić dk.

przym. jednolicie

rzecz. jednolitość ż, ujednolicenie n

przysł. niejednolicie, jednolicie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) unik
• angielski: (1.1) uniform
• arabski: (1.1) مطرد
• czeski: (1.1) jednolitý
• duński: (1.1) ensartet, homogen
• francuski: (1.1) uniforme
• hiszpański: (1.1) uniforme, homogéneo
• jidysz: (1.1) איינהייטלעך (ejnhejtlech)
• kataloński: (1.1) uniforme
• nowogrecki: (1.1) ομοιόμορφος, ομοιογενής
• rosyjski: (1.1) единообразный
• szwedzki: (1.1) homogen, enhetlig, ensartad, likartad

źródła: