prawo jazdy (język polski)
polskie prawo jazdy (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈpravɔ ˈjazdɨ], AS: [pravo i ̯azdy]
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj nijaki
- (1.1) mot. dokument potwierdzający umiejętności jego posiadacza do prowadzenia pojazdów mechanicznych, wydawany przez odpowiednie organy państwowe; zob. też prawo jazdy w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) związek rządu,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik prawo jazdy prawa jazdy dopełniacz prawa jazdy praw jazdy celownik prawu jazdy prawom jazdy biernik prawo jazdy prawa jazdy narzędnik prawem jazdy prawami jazdy miejscownik prawie jazdy prawach jazdy wołacz prawo jazdy prawa jazdy - przykłady:
- (1.1) Nie mogę prowadzić, bo zapomniałem prawa jazdy.
- (1.1) Rafał marzy o prawie jazdy.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) pot. prawko
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) często popełnianym błędem jest odmienianie także drugiego członu[1]
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Motoryzacja
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) driving licence, driver's license
- arabski: (1.1) رخصة قيادة
- baskijski: (1.1) gidabaimen
- białoruski: (1.1) вадзіцельскае пасведчанне n
- bośniacki: (1.1) vozačka dozvola ż
- chorwacki: (1.1) vozačka dozvola
- czeski: (1.1) řidičský průkaz
- duński: (1.1) kørekort n
- esperanto: (1.1) kondukpermesilo, stirpermesilo
- farerski: (1.1) koyrikort n
- fiński: (1.1) ajokortti
- francuski: (1.1) permis de conduire m
- hiszpański: (1.1) permiso de conducir m
- irlandzki: (1.1) ceadúnas tiomána m
- islandzki: (1.1) ökuleyfi n
- luksemburski: (1.1) Führerschäin m
- łotewski: (1.1) vadītāja apliecība
- macedoński: (1.1) возачка дозвола
- maltański: (1.1) liċenzja tas-sewqan ż
- niemiecki: (1.1) Führerschein m
- norweski (bokmål): (1.1) førerkort
- norweski (nynorsk): (1.1) førarkort
- nowogrecki: (1.1) άδεια οδηγήσεως ż, δίπλωμα οδήγησης n
- portugalski: (1.1) carta de condução ż; braz. port. carteira de motorista ż, carta de motorista ż
- północnolapoński: (1.1) vuodjinkoarta
- rosyjski: (1.1) водительское удостоверение, водительские права
- rumuński: (1.1) permis de conducere n
- serbski: (1.1) возачка дозвола
- słowacki: (1.1) vodičský preukaz
- słoweński: (1.1) vozniško dovoljenje n
- szwedzki: (1.1) körkort n
- turecki: (1.1) ehliyet
- ukraiński: (1.1) посвідчення водія, водійське посвідчення
- węgierski: (1.1) vezetői engedély, jogosítvány
- włoski: (1.1) patente di guida ż, licenza di condurre ż
- źródła:
- ↑ Hasło „Czeski błąd” w: Maciej Malinowski, Obcy język polski.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.