førerkort (język norweski (bokmål))

et polsk førerkort (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) prawo jazdy
odmiana:
(1.1) zob. kort
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) å ha førerkort for klasse Bmieć prawo jazdy kategorii B • å ha førerkort for personbil, motorsykkel, lastebilmieć prawo jazdy na samochód osobowy, motocykl, ciężarówkę
synonimy:
(1.1) lapp
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.