personbil (język norweski (bokmål))

personbil (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) samochód osobowy
odmiana:
(1.1) en personbil, personbilen, personbiler, personbilene
przykłady:
(1.1) En skolebuss har kollidert med en personbil på E39 i Sogn og Fjordane. (VG) → Autobus szkolny zderzył się z samochodem osobowym na drodze E39 w Sogn og Fjordane.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) lastebil
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

personbil (język szwedzki)

personbil (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) samochód osobowy[1]
odmiana:
(1.1) en personbil, personbilen, personbilar, personbilarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) szw. person + bil → osoba + samochód
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.