jednolicie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌjɛdnɔˈlʲiʨ̑ɛ], AS: [i ̯ednolʹiće], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
- znaczenia:
przysłówek
- (1.1) w sposób jednolity, ujednolicony
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) W związku z tym, że kluby nie były w stanie ustalić jednolicie, jaka informacja ma być przez Sejm rozpatrywana, będę poddawał po kolei pod głosowanie te cztery propozycje[1].
- (1.1) - Na honor! - zapiał młodzieńczym głosem drugi, z tarczą jednolicie błękitną[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. jednolity
- czas. ujednolicić, ujednolicać
- rzecz. ujednolicenie n, jednolitość ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- francuski: (1.1) unitairement
- źródła:
- ↑ Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, 28/07/2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Andrzej Sapkowski, Wieża Jaskółki, 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.