tarcza (język polski)

tarcze (1.1)
tarcza (1.2)
tarcza (1.3)
tarcza (1.4)
tarcza (1.5)
tarcza (1.9)
wymowa:
IPA: [ˈtarʧ̑a], AS: [tarča]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wojsk. obronna część uzbrojenia
(1.2) herald. element herbu w kształcie tarczy (1.1)
(1.3) tektura lub tablica z narysowanymi koncentrycznymi okręgami przeznaczona do zawieszenia na strzelnicy (sportowej/wojskowej / policyjnej) jako cel do ostrzelania
(1.4) cyferblat, część zegara / zegarka
(1.5) mała plakietka/naszywka w kształcie tarczy (1.1-2) noszona na ubraniu w celu identyfikacji, określenia przynależności
(1.6) geol. rozległy, zazwyczaj lekko wypukły i mający tendencje do podnoszenia się, obszar skał krystalicznych
(1.7) wojsk. zob. tarcza antyrakietowa
(1.8) kolej. urządzenie sygnalizacyjne stosowane w ruchu kolejowym; zob. tarcza ostrzegawcza
(1.9) część telefonu służąca do wybierania numeru telefonu w telefonach starszej generacji; zob. tarcza numerowa
(1.10) mech. część hamulca tarczowego najczęściej wykonane ze stali; zob. tarcza hamulcowa
(1.11) mech. część sprzęgła; zob. tarcza sprzęgła
(1.12) mech. część sprzęgła; zob. tarcza dociskowa
(1.13) mech. lotn. element sterujący wirnika w śmigłowcu; zob. tarcza sterująca
(1.14) ściernica, narzędzie ścierne; zob. tarcza szlifierska
(1.15) element konstrukcyjny, którego grubość jest mała w porównaniu do długości i szerokości, obciążony prostopadle do mniejszego wymiaru
(1.16) med. część pochwowa szyjki macicy
odmiana:
(1.1-16)
przykłady:
(1.1) Tarcze hoplitów nazywały się hoplonami.
(1.2) Na niebieskiej tarczy herbu znajdował się żółty półksiężyc i gwiazda.
(1.3) Łucznik umieścił wszystkie strzały w tarczy.
(1.4) Po upadku tarcza zegara pękła.
(1.5) Zgubiłem gdzieś moją szkolną tarczę.
(1.15) Stropy pracują jako tarcze, przenosząc obciążenie poziome od wiatru na trzony i ściany budynku.
składnia:
kolokacje:
(1.1) tarcza Zeusa
(1.2) tarcza herbowa
(1.3) tarcza strzelecka
(1.4) tarcza zegarowa • tarcza zegara • tarcza zegarka
(1.5) tarcza szkolna
(1.6) tarcza kontynentalnatarcza krystaliczna • tarcza fennoskandzka • tarcza bałtycka • tarcza ałdańska
(1.11) tarcza nośna
(1.14) tarcza szlifierska
(1.15) tarcza ścienna
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tarczownik m, tarczówka ż
zdrobn. tarczka ż
przym. tarczowaty, tarczowy
związki frazeologiczne:
powrócić z tarcząz tarczą lub na tarczy • żywa tarcza
etymologia:
śwn. tar(t)sche < st.franc. targe[1] < frankoński *targa < st.nord. targa < pragerm. *targo (→ krawędź)
por. ang. targe, target, franc. targe, niem. Tartsche, Zarge, hiszp. tarja
uwagi:
tłumaczenia:
(1.4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: cyferblat
(1.7) zobacz listę tłumaczeń w haśle: tarcza antyrakietowa
(1.8) zobacz listę tłumaczeń w haśle: tarcza ostrzegawcza
(1.9) zobacz listę tłumaczeń w haśle: tarcza numerowa
(1.10) zobacz listę tłumaczeń w haśle: tarcza hamulcowa
(1.11) zobacz listę tłumaczeń w haśle: tarcza sprzęgła
(1.12) zobacz listę tłumaczeń w haśle: tarcza dociskowa
(1.13) zobacz listę tłumaczeń w haśle: tarcza sterująca
(1.14) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ściernica
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „tarcza” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.