sprzęgło (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈspʃɛ̃ŋɡwɔ], AS: [spšẽŋgu̯o], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• asynch. ę
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) mech. mechanizm pozwalający na przenoszenie ruchu z jednej osi na drugą; zob. też sprzęgło w Wikipedii
- (1.2) pot. mot. pedał sprzęgła, dźwignia sprzęgła
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sprzęgło sprzęgła dopełniacz sprzęgła sprzęgieł celownik sprzęgłu sprzęgłom biernik sprzęgło sprzęgła narzędnik sprzęgłem sprzęgłami miejscownik sprzęgle sprzęgłach wołacz sprzęgło sprzęgła - przykłady:
- (1.2) Dziewczyna zapomniała zwolnić hamulec ręczny i kiedy puściła sprzęgło, silnik zgasł.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. sprzęgać ndk., sprzęgnąć dk., sprząc dk.
- przym. sprzęgłowy, sprzężony
- rzecz. sprzęganie n, sprzęgnięcie n, sprzężenie n, sprzęg m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) clutch
- bułgarski: (1.1) съединител m, амбреаж m
- chorwacki: (1.1) spojka ż
- duński: (1.1) kobling w; (1.2) kobling w
- francuski: (1.1) embrayage m; (1.2) pédale d'embrayage ż
- hiszpański: (1.1) embrague m; (1.2) embrague m, pedal del embrague m
- niemiecki: (1.1) Kupplung ż
- nowogrecki: (1.1) συμπλέκτης m; (1.2) συμπλέκτης m, πεντάλ του συμπλέκτη n
- rosyjski: (1.1) сцепление n
- słowacki: (1.1) spojka ż
- ukraiński: (1.2) педаль зчеплення n
- włoski: (1.1) frizione ż; (1.2) pedale della frizione m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.