sprzęg (język polski)

sprzęg (1.1) śrubowy

wymowa:

IPA: [spʃɛ̃ŋk], AS: [spšẽŋk], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• wygł.• nazal.• asynch. ę 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. urządzenie złączające pojazdy szynowe; zob. też sprzęg w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sprzęg	sprzęgi
dopełniacz	sprzęgu	sprzęgów
celownik	sprzęgowi	sprzęgom
biernik	sprzęg	sprzęgi
narzędnik	sprzęgiem	sprzęgami
miejscownik	sprzęgu	sprzęgach
wołacz	sprzęgu	sprzęgi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) sprzęg elektryczny / mechaniczny • sprzęg niesamoczynny / samoczynny • sprzęg niesztywny / sztywny • sprzęg orczykowy / samoczynny / trąbkowy • sprzęg APTA / BSI / Eurocoupler / Scharfenberga / Unicoupler / UIC / Wedgelock / Z-AK

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. sprzęgać

rzecz. sprzęgło n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) coupling

źródła: