tarč (język wilamowski)

tarča (1.2)
tarč (1.3)
tarč (1.4)
tarč (1.5)
tarč (1.6)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
tarć
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) tarcza, osłona[1]
(1.2) wojsk. tarcza obronna
(1.3) herald. tarcza herbowa
(1.4) eduk. tarcza szkolna
(1.5) sport. tarcza strzelnicza
(1.6) zeg. tarcza zegarowa, cyferblat
(1.7) mech. tarcza (część sprzęgła)
odmiana:
(1.1-7) lp tarč; lm tarča
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. tartsche
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 445.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.