koncentryczny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌkɔ̃nʦ̑ɛ̃nˈtrɨʧ̑nɨ], AS: [kõncẽntryčny], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) skierowany ku środkowi, ku określonemu punktowi; współśrodkowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik koncentryczny koncentryczna koncentryczne koncentryczni koncentryczne dopełniacz koncentrycznego koncentrycznej koncentrycznego koncentrycznych celownik koncentrycznemu koncentrycznej koncentrycznemu koncentrycznym biernik koncentrycznego koncentryczny koncentryczną koncentryczne koncentrycznych koncentryczne narzędnik koncentrycznym koncentryczną koncentrycznym koncentrycznymi miejscownik koncentrycznym koncentrycznej koncentrycznym koncentrycznych wołacz koncentryczny koncentryczna koncentryczne koncentryczni koncentryczne - przykłady:
- (1.1) Pomieszczenia niezbędne do obsługi widowisk zaprojektowano w układzie koncentrycznym względem środka sceny.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kabel koncentryczny • język koncentryczny • koncentryczny tok nauczania
- synonimy:
- (1.1) dośrodkowy, homocentryczny
- antonimy:
- (1.1) ekscentryczny, odśrodkowy, niewspółśrodkowy, mimośrodowy
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. koncentryk mrz, koncentracja ż
- przysł. koncentrycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) coaxial, concentric
- białoruski: (1.1) канцэнтрычны
- hiszpański: (1.1) concéntrico
- interlingua: (1.1) coaxial, concentric
- niemiecki: (1.1) konzentrisch
- nowogrecki: (1.1) ομόκεντρος, ομοκεντρικός, ομοαξονικός
- rosyjski: (1.1) концентрический
- ukraiński: (1.1) концентричний
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.