łucznik (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈwuʧ̑ʲɲik], AS: [u̯učʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) wojsk. żołnierz, myśliwy posługujący się łukiem; zob. też łucznik (żołnierz) w Wikipedii
- (1.2) osoba zawodowo lub sportowo zajmująca się strzelaniem z łuku; zob. też łucznictwo w Wikipedii
- (1.3) daw. rzemieślnik wytwarzający łuki lub kusze
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (2.1) pot. zamek nawierzchniowy do drzwi
- (2.2) maszyna do szycia produkcji radomskiej fabryki „Łucznik”
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik łucznik łucznicy dopełniacz łucznika łuczników celownik łucznikowi łucznikom biernik łucznika łuczników narzędnik łucznikiem łucznikami miejscownik łuczniku łucznikach wołacz łuczniku łucznicy - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik łucznik łuczniki dopełniacz łucznika łuczników celownik łucznikowi łucznikom biernik łucznik łuczniki narzędnik łucznikiem łucznikami miejscownik łuczniku łucznikach wołacz łuczniku łuczniki - przykłady:
- (1.1) Na wyspie widać bitewne przygotowania. Nad brzegiem pojawiają się łucznicy i procarze. W dalszych szeregach miotacze oszczepów i ciężkozbrojni[1].
- (2.1) Czy te drzwi zamykają się na łucznik?
- (2.2) Widzę ją, jak wieczorem nad maszyną do szycia zdmuchuje z oczu grzywkę, jak z wysiłkiem zagryza usta, bo przecież szycie tym rozjechanym łucznikiem to też spory wysiłek fizyczny (…)[2]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) żołnierz, myśliwy
- (1.2) sportowiec
- (1.3) rzemieślnik
- (2.2) maszyna do szycia
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. łuk m, łucznictwo n
- forma żeńska łuczniczka ż
- przym. łuczny
- przysł. łukiem
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. łuk
- (2.1-2) od nazwy dawnego producenta, Zakładów Metalowych „Łucznik” w Radomiu (współcześnie fabryka broni)
- uwagi:
- (2.2) por. singer
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) archer, bowman
- baskijski: (1.1) arkulari, uztailari; (1.2) arkulari, uztailari
- duński: (1.1) bueskytte w
- esperanto: (1.1) arkisto, arkpafisto, pafarkisto; (1.2) arkisto, arkpafisto, pafarkisto
- francuski: (1.1) archer m
- hiszpański: (1.1) arquero m
- interlingua: (1.1) archero
- jidysz: (1.1) פֿײַלן־בויגער m (fajln-bojger); (1.2) פֿײַלן־בויגער m (fajln-bojger)
- kataloński: (1.1) arquer m
- kazachski: (1.1) садақшы; (1.2) садақшы
- litewski: (1.1) lankininkas m; (1.2) lankininkas m
- łaciński: (1.1) sagittarius m
- niemiecki: (1.1) Bogenschütze m; (1.2) Bogenschütze m, Bogner m
- nowogrecki: (1.1) τοξοβόλος m
- portugalski: (1.1) arqueiro m
- rosyjski: (1.1) лучник m
- sanskryt: (1.1) शार्ङ्गिन् m
- słowacki: (1.1) lukostrelec m; (1.2) lukostrelec m
- starogrecki: (1.1) τοξότης m; (1.2) τοξότης m
- tajski: (1.2) นักยิงธนู
- ukraiński: (1.1) лучник m; (1.2) лучник m
- źródła:
- ↑ Uczniowie Spartakusa, Halina Rudnicka, 1951 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Farciarz, Andrzej Horubała, 2003 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.