łukiem (język polski)

wymowa:
znaczenia:

przysłówek sposobu

(1.1) po zakrzywionej linii przypominającej kształtem łuk

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, forma fleksyjna

(2.1) N. lp od: łuk
odmiana:
(1.1) nieodm.
(2.1) zob. łuk
przykłady:
(1.1) Po 5 min. asfalt kończy się, a droga łukiem w prawo obniża się do pot. Lipnik.[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) prowadzić / skręcać / opadać / wznosić się łukiem
synonimy:
antonimy:
(1.1) łukowato, po łuku
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. łuk m, łuczek m, łucznik m, łuczniczka ż, łucznictwo
przym. łukowaty, łukowy, łuczniczy
przysł. łukowato
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. łuk
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Dariusz Dyląg, Piotr Sadowski „Beskid Myślenicki. Przewodnik”, Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, Pruszków 2005, ISBN 8389188414, s. 225
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.