łukiem (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przysłówek sposobu
- (1.1) po zakrzywionej linii przypominającej kształtem łuk
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, forma fleksyjna
- (2.1) N. lp od: łuk
- odmiana:
- (1.1) nieodm.
- (2.1) zob. łuk
- przykłady:
- (1.1) Po 5 min. asfalt kończy się, a droga łukiem w prawo obniża się do pot. Lipnik.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) prowadzić / skręcać / opadać / wznosić się łukiem
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) łukowato, po łuku
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. łuk m, łuczek m, łucznik m, łuczniczka ż, łucznictwo
- przym. łukowaty, łukowy, łuczniczy
- przysł. łukowato
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. łuk
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Dariusz Dyląg, Piotr Sadowski „Beskid Myślenicki. Przewodnik”, Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, Pruszków 2005, ISBN 8389188414, s. 225
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.