usta (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [ˈusta], AS: [usta]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
- (1.1) anat. część ciała służąca głównie do spożywania pokarmów oraz artykulacji głosek; zob. też wargi ust w Wikipedii
- (1.2) dwie wargi ust (1.1), otworu gębowego człowieka; zob. też wargi ust w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2) blp,
przypadek liczba mnoga mianownik usta dopełniacz ust celownik ustom biernik usta narzędnik ustami / przest. usty[1][2] miejscownik ustach wołacz usta - przykłady:
- (1.2) Ten chłopak ma bardzo zmysłowe usta.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) usta-usta • duże / grube / pełne / szerokie / wydatne usta
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- (1.1) dziąsło, język, podniebienie, warga, ząb
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ustnik m, ustniczek m, ustność ż
- zdrobn. usteczka nmos
- przym. ustny, ustnikowy, doustny, bezusty, wewnątrzustny
- przysł. ustnie, doustnie
- tem. słow. -usty, usto-
- związki frazeologiczne:
- nabrać wody w usta • nie mieć do kogo ust otworzyć • nie puścić pary z ust • od ust sobie odejmować • podawać z ust do ust/przekazywać z ust do ust • usta się nie zamykają • wyjąć z ust • z uśmiechem na ustach • zamknąć usta • zapomnieć języka w ustach • zazdrość mówi / przemawia przez usta • złote usta
- etymologia:
- przest. lm od pol. usto
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Części ciała
- tłumaczenia:
- abenaki: (1.1) wdon
- amharski: (1.1) አፍ
- angielski: (1.1) mouth
- arabski: (1.1) فم m (fam)
- baskijski: (1.1) aho
- białoruski: (1.1) вусны lm
- boloński: (1.1) båcca ż
- bułgarski: (1.1) уста ż; (1.2) уста ż
- chiński standardowy: (1.1) 口 (kǒu)
- chorwacki: (1.1) usta ż
- czeski: (1.1) ústa lm
- czuwaski: (1.1) ҫӑвар
- dolnołużycki: (1.1) guba ż
- duński: (1.1) mund w
- dzongkha: (1.1) ཁ
- esperanto: (1.1) buŝo
- fiński: (1.1) suu
- francuski: (1.1) bouche ż
- górnołużycki: (1.1) huba ż
- hebrajski: (1.1) פה m (pe)
- hiszpański: (1.1) boca ż
- islandzki: (1.1) munnur m
- japoński: (1.1) 口 (くち, kuchi)
- jidysz: (1.1) מויל n (mojl)
- kabowerdeński: (1.1) bóka
- kanuri: (1.1) ci
- karaimski: (1.1) агъыз
- kaszubski: (1.1) lëpë lm; (1.2) lëpë lm
- kataloński: (1.1) boca ż
- kikuju: (1.1) kanua
- litewski: (1.1) burna ż
- łaciński: (1.1) os n; (1.2) labea ż, labia ż, labium n, labrum n
- łotewski: (1.1) mute ż
- maltański: (1.1) ħalq
- mongolski: (1.1) ам
- nauruański: (1.1) aanaquan
- niderlandzki: (1.1) lippen lm
- niemiecki: (1.1) Mund m
- norweski (bokmål): (1.1) munn m
- norweski (nynorsk): (1.1) munn m
- nowogrecki: (1.1) στόμα n
- ormiański: (1.1) բերան
- portugalski: (1.1) boca
- rosyjski: (1.1) рот m, губы lm, przest. уста n
- rumuński: (1.1) buze lm
- serbski: (1.1) уста
- slovio: (1.1) usta (уста)
- słowacki: (1.1) ústa lm
- słoweński: (1.1) usta lm
- staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) ѹста lm; (1.2) ѹста lm
- suahili: (1.1) kinywa, mdomo
- szkocki gaelicki: (1.1) beul m
- szwedzki: (1.1) mun w
- tahitański: (1.1) vaha
- turecki: (1.1) ağız
- tuvalu: (1.1) gutu
- tybetański: (1.1) ཞལ་མཆུ, ཁ
- ukraiński: (1.1) уста́ lm, рот m; (1.2) гу́би lm
- wietnamski: (1.1) miệng
- wilamowski: (1.1) mauł n, maojł n, moüł n
- włoski: (1.1) bocca ż
- źródła:
- ↑ Hasło „usta” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 832.
- ↑ Hasło „usta” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
usta (język chorwacki)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) anat. usta
- odmiana:
- (1.1) lm usta, usta, ustima, usta, ustima, ustima, usta
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
usta (slovio)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- уста
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) anat. usta
- odmiana:
- (1.1) lm ustas
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
usta (język słoweński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, liczba mnoga
usta (język turecki)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) ekspert[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Turecki - Fałszywi przyjaciele
- źródła:
- ↑ Hasło „usta” w: Güncel Türkçe Sözlük, Türk Dil Kurumu, Ankara.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.