rozpatrywać (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌrɔspaˈtrɨvaʨ̑], AS: [rospatryvać], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.akc. pob.
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. rozpatrzyć/rozpatrzeć)

(1.1) książk. brać pod rozwagę, rozważać coś wnikliwie, zaznajamiać się z czymś, analizować
(1.2) daw. oglądać coś szczegółowo, przypatrywać się uważnie

czasownik zwrotny rozpatrywać się (dk. rozpatrzyć się/rozpatrzeć się)

(2.1) rozglądać się dla zorientowania się
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIIIa
przykłady:
(1.1) Wyznaczony przez starostę urzędnik powiatowy ma zadanie rozpatrywać dokumenty wnioskodawców.
(1.2) Ciągle na mapie rozpatruję, z jakiego punktu najbliżej będzie do Torunia.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rozpatrywanie
ims. rozpatrywany
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.