Toruń (język polski)

starówka w Toruniu (1.1)
wymowa:
​, IPA: [ˈtɔrũɲ], AS: [torũń], zjawiska fonetyczne: nazal.
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. adm. miasto w północno-centralnej Polsce, położone nad Wisłą; zob. też Toruń w Wikipedii
(1.2) geogr. adm. wieś w województwie lubelskim, w powiecie chełmskim; zob. też Toruń (województwo lubelskie) w Wikipedii
(1.3) geogr. adm. wieś na Ukrainie, w rejonie miżhirskim obwodu zakarpackiego; zob. też Toruń (Ukraina) w Wikipedii
(1.4) astr. planetoida o numerze katalogowym 12999; zob. też (12999) Toruń w Wikipedii
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Toruń słynie z Kopernika, sławnego polskiego astronoma.
(1.2) W wypadku pod Toruniem zginęło sześć osób.
składnia:
kolokacje:
(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Toruniu • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Torunia • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Torunia • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Torunia • mieszkaniec / mieszkanka Torunia • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Toruniu • pochodzić z Torunia • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Torunia • flaga / herb Torunia • Stary Toruń
synonimy:
(1.1) peryfr. gród Kopernika
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. torunianin m, torunianka n, Toruńskie n
przym. toruński, podtoruński
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.