chód (język polski)
- wymowa:
- IPA: [xut], AS: [χut], zjawiska fonetyczne: wygł.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) chodzenie, zob. krok
- (1.2) sport. sport i dyscyplina olimpijska
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik chód chody dopełniacz chodu chodów celownik chodowi chodom biernik chód chody narzędnik chodem chodami miejscownik chodzie chodach wołacz chodzie chody - (1.2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik chód dopełniacz chodu celownik chodowi biernik chód narzędnik chodem miejscownik chodzie wołacz chodzie - przykłady:
- (1.2) Robert Korzeniowski zdobył dwa medale olimpijskie w chodzie.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) krok
- (1.2) chód sportowy
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. chodak mrz, chodziarz mos, chodziarka ż, chodzik m, chodzony m, chodzenie n, chadzanie n
- czas. chadzać ndk., chodzić ndk.
- przym. chodziarski
- związki frazeologiczne:
- być na chodzie
- etymologia:
- prasł. *chodъ[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: krok
- białoruski: (1.1) хадзьба ż; (1.2) хадзьба ż
- bułgarski: (1.1) ход m
- hiszpański: (1.1) andar m, marcha ż; (1.2) marcha ż
- niemiecki: (1.1) Gang m; (1.2) Gehen n
- nowogrecki: (1.1) βάδιση ż; (1.2) βάδην n
- rosyjski: (1.1) ход m; (1.2) ходьба ż
- staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) ходъ m (xodŭ)
- ukraiński: (1.1) хода ż, хід m; (1.2) ходьба ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.