dyscyplina (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌdɨsʦ̑ɨˈplʲĩna], AS: [dyscyplʹĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) rygorystyczne zasady postępowania
- (1.2) dział nauki, techniki itp.
- (1.3) rodzaj uprawianego sportu
- (1.4) przest. bat o kilku rzemieniach
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dyscyplina dyscypliny dopełniacz dyscypliny dyscyplin celownik dyscyplinie dyscyplinom biernik dyscyplinę dyscypliny narzędnik dyscypliną dyscyplinami miejscownik dyscyplinie dyscyplinach wołacz dyscyplino dyscypliny - przykłady:
- (1.1) W kontekście wojskowym uważa się za dyscyplinę to, że zespół żołnierzy lub pojedynczy żołnierz wykonują dane im rozkazy lub instrukcje.
- (1.2) W większości krajów filozofia nie jest przedmiotem nauczanym w szkole średniej w ogóle, a nawet tam gdzie jest, jest wykładana raczej jako historia myśli niż dyscyplina do praktykowania i doskonalenia.
- (1.3) W krajach anglosaskich golf jest jedną z najbardziej popularnych dyscyplin sportowych.
- (1.4) On także (…), co mi się najmniej podobało, za rozmaite przestępstwa karcił nas jedną z pęka dyscyplin[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) dyscyplina pracy • dyscyplina budżetowa / finansów publicznych • dyscyplina klubowa / głosowania
- (1.2) dyscyplina naukowa
- (1.3) dyscyplina sportowa • uprawiać dyscyplinę
- (1.4) bić / uderzać / smagać dyscypliną
- synonimy:
- (1.1) rygor, subordynacja
- (1.2) dziedzina, dział, specjalność
- (1.4) batog, bizun, kańczug; przest. korbacz
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dyscyplinarka ż, dyscyplinowanie n, zdyscyplinowanie n
- przym. dyscyplinarny, zdyscyplinowany, dyscyplinowany
- czas. dyscyplinować ndk., zdyscyplinować dk.
- przysł. dyscyplinarnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) discipline, bryt. rigour, amer. rigor; (1.2) discipline; (1.3) discipline
- białoruski: (1.1) дысцыпліна ż; (1.2) дысцыпліна ż; (1.3) дысцыпліна ż
- bułgarski: (1.1) дисциплина ż; (1.2) дисциплина ż; (1.3) дисциплина ż
- duński: (1.1) disciplin w; (1.2) disciplin w; (1.3) disciplin w
- esperanto: (1.1) disciplino; (1.2) disciplino; (1.3) przest. disciplino
- hiszpański: (1.1) disciplina ż; (1.2) disciplina ż; (1.3) disciplina ż; (1.4) disciplina ż
- niemiecki: (1.1) Disziplin ż; (1.2) Disziplin ż; (1.3) Disziplin ż
- nowogrecki: (1.1) πειθαρχία ż; (1.2) επιστήμη ż; (1.3) αγώνισμα n
- rosyjski: (1.1) дисциплина ż; (1.2) дисциплина ż; (1.3) дисциплина ż
- ukraiński: (1.1) дисципліна ż; (1.2) дисципліна ż; (1.3) дисципліна ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.