karcić (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. skarcić)

(1.1) udzielać nagany

czasownik zwrotny niedokonany karcić się (dk. skarcić się)

(2.1) ganić samego siebie
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) besztać, ganić, strofować, upominać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. karcenie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.