zewnętrzny (język polski)

zewnętrzna (1.1) strona stopy
wymowa:
IPA: [zɛˈvnɛ̃nṭʃnɨ], AS: [zevnnṭšny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.udziąs.nazal.asynch. ę 
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) taki, który znajduje się poza czymś (poza obrębem); taki, który widać na zewnątrz
(1.2) taki, który odnosi się do innych krajów
(1.3) taki, który odnosi się do wyglądu człowieka, jego urody, itp.
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Małżowina uszna stanowi zewnętrzną część ucha.
składnia:
kolokacje:
(1.1) pożar zewnętrzny
synonimy:
antonimy:
(1.1) wewnętrzny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zewnętrzność ż, zewnętrze n, zewnętrzniak m
czas. uzewnętrznić dk.
przysł. zewnętrznie, zewnątrz
przyim. zewnątrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.