sztylpa (język polski)
sztulpy (1.1)
sztulpy (1.2)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) jeźdz. obuw. wysoki but do jazdy konnej
- (1.2) daw. obuw. wysoka cholewa nakładana na but
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sztylpa sztylpy dopełniacz sztylpy sztylp celownik sztylpie sztylpom biernik sztylpę sztylpy narzędnik sztylpą sztylpami miejscownik sztylpie sztylpach wołacz sztylpo sztylpy - przykłady:
- (1.1) Sztylpy i kabura pistoletu błyszczały w słońcu[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) but
- (1.2) cholewa
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Stulpe
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Graham Greene, Moc i chwała, 1967 (tłum. Bolesław Taborski).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.