sznurowadło (język polski)

sznurowadło (1.1)

sznurowadło (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌʃnurɔˈvadwɔ], AS: [šnurovadu̯o], zjawiska fonetyczne: akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) taśma używana do wiązania (sznurowania) butów; zob. też sznurowadło w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sznurowadło	sznurowadła
dopełniacz	sznurowadła	sznurowadeł
celownik	sznurowadłu	sznurowadłom
biernik	sznurowadło	sznurowadła
narzędnik	sznurowadłem	sznurowadłami
miejscownik	sznurowadle	sznurowadłach
wołacz	sznurowadło	sznurowadła

przykłady:

(1.1) Rozwiązane sznurowadło wkręciło mi się w łańcuch i wjechałem rowerem w drzewo.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wiązać sznurowadła

synonimy:

(1.1) sznurówka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sznur, sznurek, sznureczek, osznurowanie, osznurzenie, sznurkowiec, sznurowanie, sznurownia, sznurówka, sznurowanka

czas. odsznurować, przysznurować, sznurkować, sznurować, zasznurować

przym. bezsznurowy, sznureczkowy, sznurkowy, sznurowy

ims. zasznurowany, niezasznurowany

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. sznurować + -dło^[1]

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Ubrania

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) shoelace, shoestring
• arabski: (1.1) رباط الحذاء
• azerski: (1.1) qaytan
• baskijski: (1.1) lokarri
• białoruski: (1.1) шнурок m
• czeski: (1.1) tkanička ż
• duński: (1.1) snørebånd n, snørelidse w
• fiński: (1.1) kengännauha
• francuski: (1.1) lacet m
• hawajski: (1.1) lī
• hiszpański: (1.1) cordón m
• ido: (1.1) laco
• jidysz: (1.1) שוכבענדל n (szuchbendl)
• koreański: (1.1) 신발 끈 (sinbal kkŭn)
• litewski: (1.1) raištis m
• niemiecki: (1.1) Schnürsenkel m
• nowogrecki: (1.1) κορδόνι n
• rosyjski: (1.1) шнурок m
• ukraiński: (1.1) шнурок m
• węgierski: (1.1) cipőfűző, cipőzsinór

źródła: