gumowiec (język polski)
gumowce (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ɡũˈmɔvʲjɛʦ̑], AS: [gũmovʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) obuw. but z wysokimi cholewami, wykonany z gumy, używany na słotę lub błoto
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gumowiec gumowce dopełniacz gumowca gumowców celownik gumowcowi gumowcom biernik gumowiec gumowce narzędnik gumowcem gumowcami miejscownik gumowcu gumowcach wołacz gumowcu gumowce - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) zakładać / wzuwać / założyć / wzuć / nosić / zdejmować / zzuwać / zdjąć / zzuć gumowce • chodzić / chadzać w gumowcach
- synonimy:
- (1.1) gumiak; gw. gumak
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) but
- hiponimy:
- (1.1) woder
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. guma ż, gumka ż, gumowanie n, gumiak mrz
- czas. gumować ndk.
- przym. gumowcowy, gumowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. guma + -owiec
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) gumboot, rubber boot
- białoruski: (1.1) гумовік m
- hiszpański: (1.1) katiuska ż
- nowogrecki: (1.1) γαλότσα ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.