słota (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈswɔta], AS: [su̯ota]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) chłodna, nieprzyjemna pogoda, najczęściej jesienna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik słota słoty dopełniacz słoty słot celownik słocie słotom biernik słotę słoty narzędnik słotą słotami miejscownik słocie słotach wołacz słoto słoty - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) plucha, niepogoda, szaruga
- antonimy:
- (1.1) pogoda
- hiperonimy:
- (1.1) pogoda
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. słotny
- przysł. słotnie, słotno
- związki frazeologiczne:
- słota w dzień Adama i Ewy, zabezpiecz od zimna cholewy • gdy na świętego Prota jest pogoda albo słota, to na świętego Hieronima jest deszcz albo go ni ma • rzadki dzień świętej Doroty bez mrozu, zawiei, słoty • gdy w Andrzeja deszcz lub słota, w grudniu drogi bez błota • jeśli upały w sianokosy i żniwa, to zima ostra i dokuczliwa, a jeżeli słota, to w zimie dużo błota
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- szwedzki: (1.1) rusk n, ruskväder n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.