plucha (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈpluxa], AS: [pluχa]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pogoda dżdżysta, deszczowa, nieprzyjemna od wilgoci
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik plucha pluchy dopełniacz pluchy pluch celownik plusze pluchom biernik pluchę pluchy narzędnik pluchą pluchami miejscownik plusze pluchach wołacz plucho pluchy - przykłady:
- (1.1) Ni żywej duszy nie wypatrzył pod sczerniałymi od pluchy topolami.[1]
- (1.1) […] ćma była i plucha […][2]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) słota
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. pluskać
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) blustery weather
- jidysz: (1.1) פּליוכע ż
- niemiecki: (1.1) Matschwetter n, Regenwetter n
- źródła:
plucha (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) bot. plewka
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik plucha pluchy dopełniacz pluchy pluch celownik pluše pluchám biernik pluchu pluchy wołacz plucho pluchy miejscownik pluše pluchách narzędnik pluchou pluchami - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.