obcas (język polski)
wysoki obcas (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈɔpʦ̑as], AS: [opcas], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) obuw. część buta w tylnej jego części, pod piętą, często unoszący ją do góry; zob. też obcas w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik obcas obcasy dopełniacz obcasa obcasów celownik obcasowi obcasom biernik obcas obcasy narzędnik obcasem obcasami miejscownik obcasie obcasach wołacz obcasie obcasy - przykłady:
- (1.1) Poznaliśmy Ankę po stukaniu obcasami.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wysoki/niski obcas • płaski obcas
- synonimy:
- (1.1) reg. śl. abzac
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- zdrobn. obcasik
- zgrub. obcasisko
- związki frazeologiczne:
- trzasnąć/strzelić obcasami
- etymologia:
- niem. Absatz[1] • źródłosłów dla jid. אָפּצאַס
- uwagi:
- por. szpilka • koturn
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) takë ż
- angielski: (1.1) heel
- baskijski: (1.1) orpo, takoi
- białoruski: (1.1) абцас m, каблук m
- bułgarski: (1.1) токче n
- chiński standardowy: (1.1) 跟 (gēn)
- czeski: (1.1) podpatek m
- esperanto: (1.1) kalkanumo
- francuski: (1.1) talon m
- hiszpański: (1.1) tacón m
- interlingua: (1.1) calce
- islandzki: (1.1) hæll m
- jidysz: (1.1) אָבצאַס) אָפּצאַס) m, קנאַפֿל m
- kataloński: (1.1) taló m
- kazachski: (1.1) өкше
- norweski (bokmål): hæl m
- nowogrecki: (1.1) τακούνι n
- rosyjski: (1.1) каблу́к m
- szwedzki: (1.1) klack w
- ukraiński: (1.1) підбор m, каблук m
- węgierski: (1.1) cipősarok
- wilamowski: (1.1) kłöcła n, kłecła n
- włoski: (1.1) tacco m
- źródła:
- ↑
Hasło „obcas” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.