siüh (język wilamowski)
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) but[1]
- odmiana:
- (1.1) lp siüh ; lm siühja
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- śwn. schuo, schuoch < swn. scuoh (but) < prazachgerm. *skōh
- por. st.saks. šuu, šuk, šuuk, šuuch, niem. Schuh, niderl. schoen, ang. shoe
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.