uczciwość (język polski)

wymowa:

IPA: [uʧ̑ʲˈʨ̑ivɔɕʨ̑], AS: [učʹćivość], zjawiska fonetyczne: zmięk., ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) uczciwe zachowanie

(1.2) cecha tego, kto jest uczciwy; cecha tego, co jest uczciwe

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	uczciwość
dopełniacz	uczciwości
celownik	uczciwości
biernik	uczciwość
narzędnik	uczciwością
miejscownik	uczciwości
wołacz	uczciwości

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. uczciwy, czestny

przysł. uczciwie

rzecz. cześć ż

wykrz. cześć

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. uczciwy + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) honesty; (1.2) honesty, integrity, probity, rectitude
• bułgarski: (1.1) честност ż (chestnost)
• chorwacki: (1.1) poštenje n, časnost ż
• czeski: (1.1) poctivost ż
• esperanto: (1.1) honestaĵo; (1.2) honesto, honesteco
• francuski: (1.1) honnêteté ż; (1.2) honnêteté ż, probité ż
• hiszpański: (1.1) honradez ż
• interlingua: (1.1) honestate, honestitate
• jidysz: (1.1) גערעכטיקייט ż (gerechtikejt), יושר m (jojszer); (1.2) ערלעכקייט ż (erlechkejt), גערעכטיקייט ż (gerechtikejt), יושר m (jojszer)
• kaszubski: (1) utcëwosc ż
• niderlandzki: (1.1) eerlijkheid ż
• niemiecki: (1.1) Ehrlichkeit ż
• norweski (bokmål): (1.1) ærlighet m ż
• nowogrecki: (1.1) τιμιότητα ż
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) честность ż
• sanskryt: (1.1) अकल्कता
• slovio: (1.1) cxestost
• słowacki: (1.1) poctivosť ż
• turecki: (1.1) doğruluk
• turkmeński: (1.1) päklik
• ukraiński: (1.1) чесність ż (chesnistʹ)
• urdu: (1.1) زکاوت
• węgierski: (1.1) becsületesség
• włoski: (1.1) onestà ż

źródła: