czestny (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) daw. dający zaszczyt, honor; pełen cnót[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik czestny czestna czestne czestni czestne dopełniacz czestnego czestnej czestnego czestnych celownik czestnemu czestnej czestnemu czestnym biernik czestnego czestny czestną czestne czestnych czestne narzędnik czestnym czestną czestnym czestnymi miejscownik czestnym czestnej czestnym czestnych wołacz czestny czestna czestne czestni czestne stopień wyższy czestniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik czestniejszy czestniejsza czestniejsze czestniejsi czestniejsze dopełniacz czestniejszego czestniejszej czestniejszego czestniejszych celownik czestniejszemu czestniejszej czestniejszemu czestniejszym biernik czestniejszego czestniejszy czestniejszą czestniejsze czestniejszych czestniejsze narzędnik czestniejszym czestniejszą czestniejszym czestniejszymi miejscownik czestniejszym czestniejszej czestniejszym czestniejszych wołacz czestniejszy czestniejsza czestniejsze czestniejsi czestniejsze stopień najwyższy najczestniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najczestniejszy najczestniejsza najczestniejsze najczestniejsi najczestniejsze dopełniacz najczestniejszego najczestniejszej najczestniejszego najczestniejszych celownik najczestniejszemu najczestniejszej najczestniejszemu najczestniejszym biernik najczestniejszego najczestniejszy najczestniejszą najczestniejsze najczestniejszych najczestniejsze narzędnik najczestniejszym najczestniejszą najczestniejszym najczestniejszymi miejscownik najczestniejszym najczestniejszej najczestniejszym najczestniejszych wołacz najczestniejszy najczestniejsza najczestniejsze najczestniejsi najczestniejsze - przykłady:
- (1.1) - Ja was nie ciągnę - podjął prędkim głosem. - Ja czestny człowiek i co postawiłem, zapłacę, niech wam idzie na zdrowie. Nie usłuchacie rady, wasza wola! Ale mnie was serdecznie żal[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) czestny człowiek • czestne stanowisko / miejsce
- synonimy:
- (1.1) zaszczytny, poczesny, honorowy, cnotliwy, prawy
- antonimy:
- (1.1) haniebny, sromotny, nikczemny, niecny
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cześć ż, czczenie n, czciciel m, czcicielka ż, uczczenie n, uczta ż, czestne n, czesne n, uczciwość ż
- czas. czcić ndk., uczcić dk., poczcić dk.
- przym. uczciwy, poczciwy
- wykrz. cześć
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. cześć + -ny[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: zaszczytny, cnotliwy
- źródła:
- ↑
Hasło „czestny” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Rok 1794, 1918, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Hasło „cześć” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.