zaszczytny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [zaˈʃʧ̑ɨtnɨ], AS: [zaščytny]
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) taki, który daje zaszczyt, stanowi wyróżnienie
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik zaszczytny zaszczytna zaszczytne zaszczytni zaszczytne dopełniacz zaszczytnego zaszczytnej zaszczytnego zaszczytnych celownik zaszczytnemu zaszczytnej zaszczytnemu zaszczytnym biernik zaszczytnego zaszczytny zaszczytną zaszczytne zaszczytnych zaszczytne narzędnik zaszczytnym zaszczytną zaszczytnym zaszczytnymi miejscownik zaszczytnym zaszczytnej zaszczytnym zaszczytnych wołacz zaszczytny zaszczytna zaszczytne zaszczytni zaszczytne stopień wyższy bardziej zaszczytny przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bardziej zaszczytny bardziej zaszczytna bardziej zaszczytne bardziej zaszczytni bardziej zaszczytne dopełniacz bardziej zaszczytnego bardziej zaszczytnej bardziej zaszczytnego bardziej zaszczytnych celownik bardziej zaszczytnemu bardziej zaszczytnej bardziej zaszczytnemu bardziej zaszczytnym biernik bardziej zaszczytnego bardziej zaszczytny bardziej zaszczytną bardziej zaszczytne bardziej zaszczytnych bardziej zaszczytne narzędnik bardziej zaszczytnym bardziej zaszczytną bardziej zaszczytnym bardziej zaszczytnymi miejscownik bardziej zaszczytnym bardziej zaszczytnej bardziej zaszczytnym bardziej zaszczytnych wołacz bardziej zaszczytny bardziej zaszczytna bardziej zaszczytne bardziej zaszczytni bardziej zaszczytne stopień najwyższy najbardziej zaszczytny przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najbardziej zaszczytny najbardziej zaszczytna najbardziej zaszczytne najbardziej zaszczytni najbardziej zaszczytne dopełniacz najbardziej zaszczytnego najbardziej zaszczytnej najbardziej zaszczytnego najbardziej zaszczytnych celownik najbardziej zaszczytnemu najbardziej zaszczytnej najbardziej zaszczytnemu najbardziej zaszczytnym biernik najbardziej zaszczytnego najbardziej zaszczytny najbardziej zaszczytną najbardziej zaszczytne najbardziej zaszczytnych najbardziej zaszczytne narzędnik najbardziej zaszczytnym najbardziej zaszczytną najbardziej zaszczytnym najbardziej zaszczytnymi miejscownik najbardziej zaszczytnym najbardziej zaszczytnej najbardziej zaszczytnym najbardziej zaszczytnych wołacz najbardziej zaszczytny najbardziej zaszczytna najbardziej zaszczytne najbardziej zaszczytni najbardziej zaszczytne - przykłady:
- (1.1) Wybór padł na królów niemieckich, którzy – począwszy od Ottona I – odbierali w Rzymie zaszczytny tytuł cesarski[1].
- (1.1) Nie chcemy szukać przez tę rewolucję dla siebie rang ani odznaczeń czy zaszczytnych wyniesień… ani nagród w żadnej postaci![2]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) chwalebny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zaszczyty nmos, zaszczyt
- czas. zaszczycić
- przysł. zaszczytnie
- przym. szczytny
- związki frazeologiczne:
- (1.1) zaszczytne miejsce
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) honourable, honorable
- niemiecki: (1.1) ehrenvoll, ehrenhaft, w złożeniach: Ehren-
- źródła:
- ↑ Marek Borucki, Polacy w Rzymie : od czasów Mieszka I do Jana Pawła II, 1995, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Leon Kruczkowski, Kordian i cham, 1979, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.