ranga (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈrãŋɡa], AS: [rãŋga], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk-
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) stopień wojskowy, dawniej także urzędniczy lub dworski
- (1.2) znaczenie, ważność czegoś bądź kogoś
- (1.3) stat. w najprostszej wersji numer kolejny obserwacji statystycznej w próbie po uporządkowaniu obserwacji według wartości jednej ze zmiennych
- (1.4) mat. własność grupy Liego
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ranga rangi dopełniacz rangi rang celownik randze rangom biernik rangę rangi narzędnik rangą rangami miejscownik randze rangach wołacz rango rangi - przykłady:
- (1.1) Pułkownik jest starszy rangą niż kapitan.
- (1.2) Nie muszę ci chyba przypominać, że udział w wydarzeniu tej rangi jest w dzisiejszych czasach obowiązkowy.
- składnia:
- kolokacje:
- ranga grupy abelowej
- synonimy:
- (1.1) stopień, stopień wojskowy
- (1.2) doniosłość, ważność, znaczenie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rangowanie n
- przym. rangowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Rang[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) military rank
- arabski: (1.2) مقام
- chiński standardowy: (1.1) 级 (jí)
- duński: (1.1) rang w; (1.2) rang w
- niemiecki: (1.3) Rang m
- rumuński: (1.2) obraz n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.