obowiązkowy (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌɔbɔvʲjɔ̃w̃ˈskɔvɨ], AS: [obovʹi ̯õũ̯skovy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• asynch. ą • akc. pob.• i → j
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) będący czyimś obowiązkiem
- (1.2) (o człowieku) dobrze wywiązujący się z obowiązków
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik obowiązkowy obowiązkowa obowiązkowe obowiązkowi obowiązkowe dopełniacz obowiązkowego obowiązkowej obowiązkowego obowiązkowych celownik obowiązkowemu obowiązkowej obowiązkowemu obowiązkowym biernik obowiązkowego obowiązkowy obowiązkową obowiązkowe obowiązkowych obowiązkowe narzędnik obowiązkowym obowiązkową obowiązkowym obowiązkowymi miejscownik obowiązkowym obowiązkowej obowiązkowym obowiązkowych wołacz obowiązkowy obowiązkowa obowiązkowe obowiązkowi obowiązkowe - (1.2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik obowiązkowy obowiązkowa obowiązkowe obowiązkowi obowiązkowe dopełniacz obowiązkowego obowiązkowej obowiązkowego obowiązkowych celownik obowiązkowemu obowiązkowej obowiązkowemu obowiązkowym biernik obowiązkowego obowiązkowy obowiązkową obowiązkowe obowiązkowych obowiązkowe narzędnik obowiązkowym obowiązkową obowiązkowym obowiązkowymi miejscownik obowiązkowym obowiązkowej obowiązkowym obowiązkowych wołacz obowiązkowy obowiązkowa obowiązkowe obowiązkowi obowiązkowe stopień wyższy bardziej obowiązkowy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bardziej obowiązkowy bardziej obowiązkowa bardziej obowiązkowe bardziej obowiązkowi bardziej obowiązkowe dopełniacz bardziej obowiązkowego bardziej obowiązkowej bardziej obowiązkowego bardziej obowiązkowych celownik bardziej obowiązkowemu bardziej obowiązkowej bardziej obowiązkowemu bardziej obowiązkowym biernik bardziej obowiązkowego bardziej obowiązkowy bardziej obowiązkową bardziej obowiązkowe bardziej obowiązkowych bardziej obowiązkowe narzędnik bardziej obowiązkowym bardziej obowiązkową bardziej obowiązkowym bardziej obowiązkowymi miejscownik bardziej obowiązkowym bardziej obowiązkowej bardziej obowiązkowym bardziej obowiązkowych wołacz bardziej obowiązkowy bardziej obowiązkowa bardziej obowiązkowe bardziej obowiązkowi bardziej obowiązkowe stopień najwyższy najbardziej obowiązkowy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najbardziej obowiązkowy najbardziej obowiązkowa najbardziej obowiązkowe najbardziej obowiązkowi najbardziej obowiązkowe dopełniacz najbardziej obowiązkowego najbardziej obowiązkowej najbardziej obowiązkowego najbardziej obowiązkowych celownik najbardziej obowiązkowemu najbardziej obowiązkowej najbardziej obowiązkowemu najbardziej obowiązkowym biernik najbardziej obowiązkowego najbardziej obowiązkowy najbardziej obowiązkową najbardziej obowiązkowe najbardziej obowiązkowych najbardziej obowiązkowe narzędnik najbardziej obowiązkowym najbardziej obowiązkową najbardziej obowiązkowym najbardziej obowiązkowymi miejscownik najbardziej obowiązkowym najbardziej obowiązkowej najbardziej obowiązkowym najbardziej obowiązkowych wołacz najbardziej obowiązkowy najbardziej obowiązkowa najbardziej obowiązkowe najbardziej obowiązkowi najbardziej obowiązkowe - przykłady:
- (1.1) Właścicielka zwierzęcia zapomniała o obowiązkowych szczepieniach.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) obowiązkowy strój / pobór wojskowy • lektura / obecność obowiązkowa • obowiązkowa służba wojskowa • obowiązkowe ubezpieczenie • badania / szczepienia / dostawy obowiązkowe
- (1.2) obowiązkowy uczeń / pracownik
- synonimy:
- (1.1) obligatoryjny, przymusowy
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) konieczny
- (1.2) porządny, rzetelny
- hiponimy:
- (1.2) służbisty
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. obowiązek m, obowiązkowość ż
- przysł. obowiązkowo
- przym. obowiązany, obowiązujący
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) obligatory; (1.2) dutiful
- arabski: (1.1) إلزامي, إجباري
- białoruski: (1.1) абавязковы; (1.2) акуратны
- duński: (1.1) obligatorisk; (1.2) pligtopfyldende, pligttro
- esperanto: (1.1) deviga; (1.2) skrupula, zorga
- francuski: (1.1) obligatoire; (1.2) assidu, consciencieux
- hiszpański: (1.1) obligatorio, imperativo; (1.2) concienzudo, aplicado, escrupuloso
- niderlandzki: (1.1) verplicht
- niemiecki: (1.1) Pflicht-; (1.2) pflichtbewusst
- nowogrecki: (1.1) υποχρεωτικός; (1.2) ευσυνείδητος
- rosyjski: (1.1) обязательный; (1.2) добросовестный
- szwedzki: (1.1) obligatorisk
- ukraiński: (1.1) обов'язковий
- węgierski: (1.1) kötelező; (1.2) kötelességtudó
- włoski: (1.1) obbligatorio
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.