właścicielka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌvwaɕʨ̑iˈʨ̑ɛlka], AS: [vu̯aśćićelka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kobieta, która coś posiada
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik właścicielka właścicielki dopełniacz właścicielki właścicielek celownik właścicielce właścicielkom biernik właścicielkę właścicielki narzędnik właścicielką właścicielkami miejscownik właścicielce właścicielkach wołacz właścicielko właścicielki - przykłady:
- składnia:
- (1.1) właścicielka + D.
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. własność ż, uwłaszczenie n, uwłaszczanie n
- forma męska właściciel m
- czas. uwłaszczać ndk., uwłaścić dk.
- przym. właścicielski, własnościowy, własny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: właściciel
- arabski: (1.1) ربة ż
- białoruski: (1.1) уласніца ż
- duński: (1.1) ejerinde w
- nowogrecki: (1.1) ιδιοκτήτρια ż
- rosyjski: (1.1) собственница ż
- szwedzki: (1.1) ägarinna w
- ukraiński: (1.1) власниця ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.