rzetelny (język polski)

wymowa:
IPA: [ʒɛˈtɛlnɨ], AS: [žetelny]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) należycie wykonujący swoje obowiązki[1]
(1.2) odpowiadający wymaganiom[1]
(1.3) zgodny z prawdą, wiarygodny[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.3) Skoncentrujmy się więc na elitach. Rzetelne badanie elit okazało się możliwe dopiero po upadku systemu komunistycznego[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) rzetelny pracownik / fachowiec / specjalista • rzetelna firma
(1.2) rzetelna praca / wiedza / znajomość tematu
(1.3) rzetelna informacja
synonimy:
(1.1) solidny
(1.2) należyty, właściwy, odpowiedni
(1.3) prawdziwy, autentyczny, wiarygodny
antonimy:
(1.1) nierzetelny, nieodpowiedzialny, nieobowiązkowy
(1.2) nierzetelny, nieodpowiedni, niewłaściwy
(1.3) nierzetelny, nieprawdziwy, nieprawdomówny, niewiarygodny
hiperonimy:
(1.1) uczciwy
hiponimy:
(1.1) obowiązkowy, odpowiedzialny, pewny, punktualny, słowny, staranny, sumienny, wiarygodny
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rzetelność ż
przysł. rzetelnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „rzetelny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Edmund Wnuk-Lipiński, Demokratyczna rekonstrukcja : z socjologii radykalnej zmiany społecznej, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.