elita (język polski)

wymowa:
IPA: [ɛˈlʲita], AS: [elʹita], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) grupa ludzi wyróżniająca się pozytywnie w pewnym środowisku
(1.2) wyodrębniona, niekoniecznie sformalizowana, grupa przywódcza, stanowiąca wzór dla reszty społeczeństwa, kierująca jego życiem i określająca lub przynajmniej wpływająca na kierunek jego rozwoju
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Architekci oprogramowania często wywodzą się z elity programistów i stanowią najbardziej doświadczoną ich grupę.
(1.2) Pomiędzy elitą i masami zachodzą wzajemne, interakcje.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. elitarność ż, elitaryzm m
przym. elitarny
przysł. elitarnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. eligere[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 Eugeniusz Zawadzki, Elita władzy i bogactwa w: Dawne i nowe problemy społeczne. Szkice do obrazu społeczeństwa polskiego u progu XXI stulecia pod red. Andrzeja Kojdera, Kancelaria Sejmu, Biuro Studiów i Ekspertyz, Warszawa 2002, s. 77.

elita (język czeski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) elita
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. elitní
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

elita (język słowacki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) elita
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. elitný
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.