odznaczenie (język polski)
odznaczenia (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˌɔdznaˈʧ̑ɛ̃ɲɛ], AS: [odznačẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• nie dwuz.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) honorowe wyróżnienie w formie emblematu: odznaki, medalu, krzyża lub gwiazdy, przyznawane komuś za wybitny czyn lub osiągnięcia – przez władze, dowództwo wojskowe lub instytucję; zob. też odznaczenie w Wikipedii
- (1.2) rzecz. odczas. od odznaczyć
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik odznaczenie odznaczenia dopełniacz odznaczenia odznaczeń celownik odznaczeniu odznaczeniom biernik odznaczenie odznaczenia narzędnik odznaczeniem odznaczeniami miejscownik odznaczeniu odznaczeniach wołacz odznaczenie odznaczenia - (1.2) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik odznaczenie dopełniacz odznaczenia celownik odznaczeniu biernik odznaczenie narzędnik odznaczeniem miejscownik odznaczeniu wołacz odznaczenie - przykłady:
- (1.1) Z wojny dziadek wrócił do domu w dziurawych butach, ale z całą serią odznaczeń.
- (1.2) Po uroczystym apelu odbyło się odznaczenie wyróżniających się żołnierzy i podoficerów.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. znak m, odznaka ż, odznaczanie n
- czas. odznaczać ndk., odznaczyć dk., znaczyć ndk.
- przym. odznaczeniowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- duński: (1.1) udmærkelse w; (1.2) udmærkelse w
- nowogrecki: (1.1) παράσημο n; (1.2) παρασημοφόρηση ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.