cnotliwy (język polski)

wymowa:

IPA: [ʦ̑nɔˈtlʲivɨ], AS: [cnotlʹivy], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pełen cnoty, postępujący zgodnie z obowiązującymi zasadami moralnymi

(1.2) zgodny z obowiązującymi zasadami moralnymi

(1.3) który zachowuje powściągliwość seksualną; t. świadczący o takiej powściągliwości

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	cnotliwy		cnotliwa	cnotliwe	cnotliwi	cnotliwe
dopełniacz	cnotliwego		cnotliwej	cnotliwego	cnotliwych
celownik	cnotliwemu		cnotliwej	cnotliwemu	cnotliwym
biernik	cnotliwego	cnotliwy	cnotliwą	cnotliwe	cnotliwych	cnotliwe
narzędnik	cnotliwym		cnotliwą	cnotliwym	cnotliwymi
miejscownik	cnotliwym		cnotliwej	cnotliwym	cnotliwych
wołacz	cnotliwy		cnotliwa	cnotliwe	cnotliwi	cnotliwe

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) cnotliwe życie / żywot

synonimy:

(1.1) prawy, cny

(1.2) moralny

(1.3) czysty

antonimy:

(1.3) rozwiązły

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. cnota ż, cnotka ż, cnotliwość ż, cnotliwiec mos

przysł. cnotliwie

przym. cny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) virtuous; (1.3) chaste
• arabski: (1.1) فاضل
• białoruski: (1.1) цнатлівы, цнотны; (1.2) цнатлівы; (1.3) цнатлівы
• czeski: (1.1) ctnostný, ctný
• esperanto: (1.1) virta
• fiński: (1.1) hyveellinen
• francuski: (1.1) vertueux
• gruziński: (1.1) სათნო
• hiszpański: (1.1) virtuoso; (1.3) casto
• indonezyjski: (1.1) suci
• interlingua: (1.1) virtuose; (1.3) caste
• nowogrecki: (1.1) ηθικός; (1.2) ηθικός
• rosyjski: (1.1) добродетельный; (1.3) целомудренный
• sanskryt: (1.1) साधु
• starofrancuski: (1.1) vertuos
• szwedzki: (1.1) dygdig, dygdesam, sedlig, moralisk, etisk, anständig, ädel; (1.3) kysk, ren
• średnioangielski: (1.1) vertuous
• turecki: (1.1) erdemli
• tybetański: (1.1) དཀར
• ukraiński: (1.1) цнотливий; (1.2) цнотливий; (1.3) цнотливий
• urdu: (1.1) زکي (1.3) ;زکي
• włoski: (1.1) virtuoso; (1.3) puro

źródła: