cny (język polski)

wymowa:
IPA: [ʦ̑nɨ], AS: [cny]
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) przest. pełen cnót, godny szacunku
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ku cnej sławie mierząc wodze, chwytaj rozkosz po twej drodze[1].
(1.1) Oj, wy, wy starzy, cni kawalerowie! Wam zawsze jakieś romantyzmy w głowie[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) prawy, szlachetny, zacny, cnotliwy
antonimy:
(1.1) niecny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cnota ż, cnotka ż
przym. cnotliwy
czas. cnić się
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *čьstьnъodznaczający się czcią, honorem, uczciwością; czcigodny, szanowany[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Kazimierz Brodziński: Wybór poezyj.
  2. Aleksander Fredro: Pan Benet.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „cny” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.