virtuoso (język angielski)

wymowa:
bryt. IPA: /ˌvɜ.tʃuˈəʊ.səʊ/
amer. IPA: /ˌvɝ.tʃuˈoʊ.soʊ/
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) muz. wirtuoz
odmiana:
(1.1) lp virtuoso; lm virtuosi / virtuosos
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. virtuosity, virtuosa
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

virtuoso (język hiszpański)

wymowa:
IPA: [biɾ.tu.ˈo.so]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wirtuozerski, wirtuozowski
(1.2) cnotliwy

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) muz. wirtuoz
(2.2) mistrz, wirtuoz, geniusz
odmiana:
(1) lp virtuoso m, virtuosa ż; lm virtuosos m, virtuosas ż
(2) lm virtuosos
przykłady:
(2.1) Mi vecino es un virtuoso del piano.Mój sąsiad jest wirtuozem fortepianu.
(2.1) Esta noche actuará un virtuoso del violín de fama mundial.Tej nocy wystąpi światowej sławy wirtuoz skrzypiec.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) recto, íntegro
(2.2) experto, maestro, genio
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. virtuosamente
rzecz. virtuosidad, virtuosismo, virtuosa, virtud
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. virtuōsus
uwagi:
źródła:

virtuoso (interlingua)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) wirtuoz
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. virtuositate
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

virtuoso (język włoski)

wymowa:
IPA: /vir.'two.zo/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wirtuoz, mistrz

przymiotnik

(2.1) cnotliwy, uczciwy, porządny
(2.2) przest. mistrzowski, wirtuozowski[1]
odmiana:
(1) lp virtuoso; lm virtuosi
(2) lp virtuoso m, virtuosa ż; lm virtuosi m, virtuose ż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.1) morale, morigerato, integerrimo
(2.2) bravo, abile, preparato
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. virtuosismo m, virtuosità ż, virtù ż
przym. virtuosistico
przysł. virtuosamente
związki frazeologiczne:
etymologia:
p.łac. virtuosus[2]
uwagi:
źródła:
  1. W. Meisels, Podręczny słownik włosko-polski. Wiedza Powszechna, Warszawa 2005.
  2. treccani.it.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.