poczciwy (język polski)

wymowa:
IPA: [pɔʧ̑ʲˈʨ̑ivɨ], AS: [počʹćivy], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) życzliwy, szczery i łagodny w stosunku do ludzi, skłonny do pomagania innym
(1.2) wzbudzający życzliwe uczucia
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.2) Poczciwsi mieszczanie obawiając się rozruchu i zemsty, wietrzą już spisek.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1-2) dobroduszny[2]
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) dobry, miły, naiwny[3]
hiponimy:
(1.1) jowialny, misiowaty[3]
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cześć ż, poczciwość ż, poczciwiec m, poczciwina m
przysł. poczciwie
wykrz. cześć
przym. czestny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Kraków za Łoktka
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „poczciwy” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  3. 1 2 publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.