szczery (język polski)

szczere (1.2) pole
wymowa:
IPA: [ˈʃʧ̑ɛrɨ], AS: [ščery]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący szczerości; taki, który mówi prawdę; wyraża się szczerze, nie ukrywa tego, co myśli i czuje
(1.2) jednolity, pozbawiony domieszek
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) mój Romeo tak naprawdę był niedojrzały emocjonalnie. Zamiast prawdziwej, szczerej miłości pozostawił po sobie maszynkę do golenia, parę zdjęć i zamęt w mojej głowie[1].
(1.2) Będąc już w szczerym lesie, nareszcie chwilę odpoczęli.
składnia:
kolokacje:
(1.1) być szczerym z kimśbyć szczerym wobec kogoś • rozbrajająco szczery • szczerze się uśmiać • szczera sympatia • szczery uśmiech • szczera radość • szczere serce
(1.2) szczere pole / piaski / błota • szczery bór • szczera puszcza • szczere złoto / srebro
synonimy:
(1.1) autentyczny, niekłamany
antonimy:
(1.1) nieszczery, kłamliwy, fałszywy, obłudny
hiperonimy:
(1.1) naturalny, uczciwy, prawdomówny
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szczerość ż
przysł. szczerze
związki frazeologiczne:
szczery do bólu • ze szczerego serca
etymologia:
prasł. *ščirъ, prasł. *čirъcały, czysty
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Cosmopolitan, nr 03, Warszawa, 2001 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.