obłudny (język polski)

wymowa:
IPA: [ɔbˈwudnɨ], AS: [obu̯udny]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) fałszywy, nieszczery
(1.2) st.pol. złudny
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Podchodziliście do śmierci w sposób bezwstydny, zafałszowany i obłudny![1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dwulicowy, fałszywy, faryzejski, jezuicki, nieszczery, przewrotny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) zakłamany
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. obłuda ż, obłudnik m, obłudnica ż, obłudność ż
przysł. obłudnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Włodzimierz Kowalewski, Bóg zapłacz!, 2000, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.