zamęt (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈzãmɛ̃nt], AS: [zãmẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ę 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) sytuacja zakłócenia porządku
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) siać zamęt • by nie wprowadzać niepotrzebnego zamętu
synonimy:
(1.1) bezład, nieład, chaos, dezorganizacja, kakofonia, nieporządek, rozgardiasz, zamieszanie; przest. kweres; pot. bałagan, bigos, dom wariatów, galimatias, kocioł, kociokwik, kołomyja, kołowacizna, kołowanina, kołowrotek, koniec świata, meksyk, mętlik, miszmasz, młyn, obłęd, pomieszanie z poplątaniem, przewalanka, sajgon, sądny dzień, szurum-burum, urwanie głowy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zamęcik mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.